Pajęczaki, Arachnida, gromada stawonogów, z podtypu szczękoczułkowców;
„ok. 100 tysięcy gatunków; długość od 0,1 mm do ok. 17 cm; ciało u większości zbudowane z głowotułowia i odwłoka, u skorpionów występuje dodatkowo zaodwłok, u roztoczy części ciała nie są oddzielone; na głowotułowiu — 6 par odnóży: głowowe — 2-, 3-członowe, chwytne szczękoczułki i wieloczłonowe, chwytne, kroczne (także kopulacyjne) nogogłaszczki, oraz tułowiowe — odnóża kroczne (4 pary), zwykle zakończone pazurkami lub przylgami; na odwłoku kądziołki przędne lub tzw. grzebienie i narządy zmysłów (np. u skorpionów). Pajęczaki są zwierzętami lądowymi; mają dobrze rozwinięte zmysły, zwłaszcza zmysł dotyku; oczy proste (u niektórych brak); oddychają płucotchawkami, roztocze całą powierzchnią ciała; niektóre wtórnie przystosowane do środowiska wodnego (topik, wodopójki). W większości drapieżne, także pasożyty zwierząt i roślin lub saprofity. Układ nerwowy odznacza się silną koncentracją węzłów segmentalnych, u pająków i roztoczy zlanych w jedną masę; układ wydalniczy w postaci cewek Malpighiego oraz specjalnych gruczołów biodrowych (zmodyfikowane nefrydia); rozdzielnopłciowe, jajorodne lub jajożyworodne (np. skorpiony); u większości rozwój prosty, u roztoczy z postacią larwalną. Rozróżnia się m.in.: pająki, kosarze, skorpiony, solfugi, roztocze i zaleszczotki.”
( Źródło informacji – Encyklopedia PWN )
